یکی از دلایلی که باعث شده بود فوتبالدوستان و کارشناسان کمتری نسبت به حضور بازیکنان دو رگه یا بهتر است بگوییم دو ملیتی در تیم ملی ایران کمتر انتقاد داشته باشند و یا آن کسانی که  منتقد سرسخت این  تغییرات در تیم ملی بودند اما انتقادات خود را دیگر این اواخر خیلی به زبان نیاورند،عملکرد خوب اشکان دژاگه در بازیهای مقدماتی جام جهانی و جام ملتها بود.
اما متاسفانه دژاگه در دیداری که باید تمام تواناییهای خود را به نمایش میگذاشت و سر مربی تیم ملی و حامیان سر سختش را  بابت دعوت از یک بازیکن دو ملیتی رو سفید می کرد،یکی از ضعیف ترین بازیهای خود را مقابل نیجریه به نمایش گذاشت و خیلی را رو نسبت به خود و فوتبالش دلسرد کرد.
از همه مهمتر اینکه اشکان وقتی بازی ضعیف خود را مقابل نیجریه با اعتراض زیر پوستیش نسبت به تعویضش با علیرضا جهانبخش تکمیل کرد،باعث شد انتقادات خیلی از کارشناسان و فوتبالدوستان به جمع منتقدین ابتدایش اضافه بشود و کار برای ادامه حضور وی با پیراهن تیم ملی کمی پر استرس تر و سخت تر جلوه پیدا کند!
لذا از دژاگه بازیکنی که حداقل  یکی از ویژگی های ابتدای خود را هنوز با خود همراه داشته و در دیدار مقابل نیجریه نیز بروز داد _ بازی متعصبانه و عرق به پیراهن تیم ملی_ در ادامه بازیها کمی به خودش بیایید و سعی کند فارغ از اینکه در میدانی به نام جام جهانی میخ واهد برای تیم ملی بازی کند همانی شود که در دیدارهای مقدماتی و یا بازیهای که در تیم باشگاهیش به نمایش می گذاشت و مجددا خود را به عنوان تاثیرگذارترین بازیکن ایران به کارشناسان و فوتبالدوستان ایرانی تحمیل کند.